"İnsan zihnine sahip bir ördek"
ANI YAŞA - ŞİMDİYE DÖN
ANI YAŞA - ŞİMDİYE DÖN
İki ördek kavga ettiğinde – ki hiç uzun sürmez- bir süre sonra ayrıldıklarını ve farklı yönlere uçtuklarını görürsünüz. Birbirlerinden ayrılınca güçlü bir şekilde kanatlarını çırparlar ve böylede kavga sırasında topladıkları aşırı enerjiyi atarlar üzerlerinden. Hiçbir şey olmamış gibi huzurla süzülürler.
Eğer ördekler insan zihnine sahip olsalardı, kavgayı düşüncede canlı tutar, hikayeler kurarlardı. Bir ördeğin hikayesi muhtemelen şöyle olurdu: "Az önce yaptığına inanamıyorum. On santim yanıma yaklaştı. Sanki gölün sahibi oymuş gibi davranıyor. Özel alanıma hiç saygısı yok. Bir dahaki sefere beni kızdırmak için başka şeyler yapacak. Bir dahaki sefere ona unutamayacağı bir ders vereceğim." Böylelikle, zihin bir sürü hikayeler kurup durur ve aradan zaman da geçse, öfke ilk günkü gibi devam eder ve unutmaz. Vücuda gelince , düşüncelerde kavga hala devam ettiğinden , vücut da gerçekle düşünceler arasındaki farkı bilmediğinden , bütün düşünceler için hormonal ve enerjisel tepkiler vermeye devam eder. Kavga halini yaşayarak hep kavgaya hazır tutar kendisini. Bir düşünce bir sonrakini tetikleyerek tamamen düşüncelerden oluşan zincirleme bir reaksiyona dönüşür..
Bir insan zihni olsaydı zavallı ördek böyle düşünecekti, ama maalesef birçok insan aynı bu şekilde yaşıyor tüm hayatını. Birçok olay gerçekte bitmiyor.
Ördeğin bize verdiği ders şudur:
Kanatlarını çırp – yani hikayelerle beyninin içinde yaşayıp durmayı bırak – ve tek gerçeğe geri dön: Şimdiye, anı yaşamaya....
Eğer ördekler insan zihnine sahip olsalardı, kavgayı düşüncede canlı tutar, hikayeler kurarlardı. Bir ördeğin hikayesi muhtemelen şöyle olurdu: "Az önce yaptığına inanamıyorum. On santim yanıma yaklaştı. Sanki gölün sahibi oymuş gibi davranıyor. Özel alanıma hiç saygısı yok. Bir dahaki sefere beni kızdırmak için başka şeyler yapacak. Bir dahaki sefere ona unutamayacağı bir ders vereceğim." Böylelikle, zihin bir sürü hikayeler kurup durur ve aradan zaman da geçse, öfke ilk günkü gibi devam eder ve unutmaz. Vücuda gelince , düşüncelerde kavga hala devam ettiğinden , vücut da gerçekle düşünceler arasındaki farkı bilmediğinden , bütün düşünceler için hormonal ve enerjisel tepkiler vermeye devam eder. Kavga halini yaşayarak hep kavgaya hazır tutar kendisini. Bir düşünce bir sonrakini tetikleyerek tamamen düşüncelerden oluşan zincirleme bir reaksiyona dönüşür..
Bir insan zihni olsaydı zavallı ördek böyle düşünecekti, ama maalesef birçok insan aynı bu şekilde yaşıyor tüm hayatını. Birçok olay gerçekte bitmiyor.
Ördeğin bize verdiği ders şudur:
Kanatlarını çırp – yani hikayelerle beyninin içinde yaşayıp durmayı bırak – ve tek gerçeğe geri dön: Şimdiye, anı yaşamaya....
Eckhart Tolle - ŞİMDİNİN GÜCÜ kitabından...
ANIN ÖNEMİNİ VURGULAYAN BAŞKA BİR YAZI - TOLSTOY'DAN ÜÇ SORU - TIKLAYINIZ
ANIN ÖNEMİNİ VURGULAYAN BAŞKA BİR YAZI - TOLSTOY'DAN ÜÇ SORU - TIKLAYINIZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sema'dan SEMAya DER Kİ: "Lütfen yorum yazmaya üşenmeyin; hepimizin moral ve motivasyona ihtiyacı var :) Ama paylaşımı hiç beğenmediyseniz, üşenmenizi anlayışla karşılayabilirim... Şaka şaka, her yoruma açığım; siz yeter ki yazın..." 😊 💖💖💖