BİR KİŞİSEL GELİŞİM HAZİNESİ - BOMBA GİBİYİM - HUZUR VEREN YAZILAR

Francie Baltazar'ın, Schartz (Hazİne) İsİmlİ eserİnden...

“Hayat seçİmlerden İbarettİr. Her durumda bİr seçİm vardır."

 

 

Jerry, çevresindekilerin çok sevdiği insanlardan biriydi. Keyfi her zaman yerindeydi. Her zaman söyleyecek olumlu bir şey bulurdu. Hatta bazen etrafındakileri çıldırtırdı bile; “Bu adam, bu halde nasıl bu kadar iyimser olabiliyor?” diye…

Birisi nasıl olduğunu sorsa, “Bomba gibiyim!” diye yanıt verirdi hep. “Bomba gibiyim!”

Jerry, doğal bir motivasyoncuydu. Yanında çalışanlardan biri, o gün kötü bir günündeyse, Jerry yanına koşar; duruma nasıl olumlu bakılacağını anlatırdı.

Bu tarzı fena halde düşündürüyordu beni.

Bir gün Jerry’e gittim, “Anlamıyorum” dedim. “Nasıl oluyor da, her zaman, her koşulda bu kadar olumlu bir insan olabiliyorsun? Nasıl başarıyorsun bunu?”

“Her sabah kalktığımda kendi kendime: ‘JERRY, BUGÜN İKİ SEÇİMİN VAR; HAVAN YA İYİ OLACAK YA KÖTÜ’ derim. HAVAMIN İYİ OLMASINI SEÇERİM.

KÖTÜ BİR ŞEY OLDUĞUNDA YİNE İKİ SEÇİMİM VAR: KURBAN OLMAK YA DA DERS ALMAK. BEN, BAŞIMA GELEN KÖTÜ ŞEYLERDEN DERS ALMAYI SEÇERİM.

BİRİSİ BANA BİR ŞEYDEN ŞİKÂYETE GELDİĞİNDE, YİNE İKİ SEÇİMİM VAR: ŞİKÂYETİNİ KABUL ETMEK YA DA ONA HAYATIN OLUMLU YANLARINI GÖSTERMEK. BEN, HAYATIN OLUMLU YANINI GÖSTERMEYİ SEÇERİM."

“Yok yahu!” diye protesto ettim. “Bu kadar kolay yani?”

“Evet kolay” dedi Jerry.

“HAYAT SEÇİMLERDEN İBARETTİR; HER DURUMDA BİR SEÇİM VARDIR. SEN, HER DURUMDA NASIL DAVRANACAĞINI SEÇERSİN. SEN, İNSANLARIN SENİN TAVRINDAN NASIL ETKİLENECEKLERİNİ SEÇERSİN. YANİ SEN, HAYATINI NASIL YAŞAYACAĞINI SEÇERSİN.”

Jerry’nin sözleri beni oldukça etkiledi. Onu uzun yıllar görmedim ama hayatımdaki talihsiz olaylara dövünmek yerine seçim yapmayı tercih ettiğimde, hep onu hatırladım.

Yıllar sonra Jerry”nin başına çok tatsız bir olay geldi...

Soygun için gelen hırsızlar, paniğe kapılıp Jerry’i delik deşik etmişler. Ameliyatı 18 saat sürmüş, haftalarca yoğun bakımda kalmış. Taburcu edildiğinde, kurşunların bazıları hala vücudundaymış.

Ben onu olaydan altı ay sonra gördüm. “Nasılsın?” diye sorduğumda, “Bomba gibiyim!” dedi. “Bomba gibi!…"

“Olay sırasında neler düşündün Jerry?” dedim.

“Yerde yatarken, iki seçimim var diye düşündüm. Ya yaşamayı seçecektim ya ölümü; ben yaşamayı seçtim."

“Korkmadın mı? Şuurunu kaybetmedin mi?”

“Ambulansla gelen sağlık görevlileri harika insanlardı. Bana hep “İyileşeceksin, merak etme” dediler. Ama acil servisin koridorlarında sedyemi hızla sürerlerken, doktorların ve hemşirelerin yüzündeki ifadeyi görünce ilk defa korktum. Bu gözler bana, “Bu adam ölmüş” diyordu. Bir şeyler yapmazsam, biraz sonra ölü bir adam olacaktım gerçekten.”

“Ne yaptın?” diye merakla sordum.

“İri yarı bir hemşire yanıma yaklaştı ve herhangi bir şeye alerjim olup olmadığını sordu. “Evet” diye yanıt verdim.” “Var.”

Doktorlar ve hemşireler, merakla sustular.

Derin bir nefes alarak kendimi topladım ve bağırdım: “Benim kurşunlara karşı alerjim var!”

Doktorlar ve hemşireler gülmeye başladılar, tekrar bağırdım: “Ben yaşamayı seçtim. Beni bir canlı gibi ameliyat edin, otopsi yapar gibi değil.”

Jerry, sadece doktorların büyük ustalıkları sayesinde değil, kendi olumlu tavrının büyük katkısı ile yaşadı. Yaşaması bana iyi bir ders oldu.

Her gün, hayatımızı dolu dolu yaşamayı seçme şansımız ve hakkımız olduğunu ondan öğrendim ve her şeyin kendi seçimimize bağlı olduğunu…

Francie Baltazar